Na het museumbezoek gingen we naar een oude vestingmuur en daar konden we ook weer even rondwandelen.
Toen iedereen weer terug in de bus zat reden we naar de volgende stad op onze reisroute en dit was Wuhan. Het weer was niet erg om over naar huis te schrijven en in de bus werd het ook koud en kil maar de buschauffeur weigerde om zijn verwarming op te zetten. Dat had hij beter wel gedaan want de dag erna begonnen er enkele mensen te hoesten en te niezen en vermits er al ziektekiemen onder onze groep waren, was toen het hek helemaal van de dam.
Wuhan was een stad waar we erg laat aankwamen en enkel gingen overnachten. 's Ochtends hadden we na het ontbijt even wat vrije tijd en zodoende gingen we in het tegenovergelegen park een beetje wandelen in de miezerige regen. Het was wel nattig maar ne mens moet,als men in groep reist, van iedere seconde vrije tijd profiteren :-)
uitzicht vanuit onze hotelkamer |
ons hotel |
Vanuit de stad Wuhan vlogen we naar Shanghai,onze laatste grote stad die we gingen bezoeken, maar vooraleer we opstegen kregen we op de luchthaven eerst nog de traditionele Chinese maaltijd met de welbekende schotels voedsel op de draaiplateau. Sommigen van onze groep konden echter niet weerstaan aan de lokroep van een Mc donalds en gingen daar hun buik vol eten met westerse junkfood.
In Shanghai aangekomen werden we weer op de bus gezet en nu reden we naar Suzhou,een stad die 150 km van de luchthaven lag.Het was al vrij laat toen we daar aankwamen en het eerste wat op het programma stond was weer een restaurantbezoek. Na het eten kregen we vrije tijd om de omgeving op ons eentje te verkennen. Het restaurant was gelegen in een oude wijk van de stad langs mooie grachten en kanaaltjes. Spijtig dat de tijd hier beperkt was en dat het al avond was, want de kleine winkeltjes en cafeetjes gingen sluiten. Het zag er allemaal heel gezellig uit , dit stadsdeel hadden we zeker wel eens bij daglicht willen zien,zo mooi was het er .Met de bus reden we daarna naar het hotel maar deze keer was het maar een kort ritje en konden we ons bed induiken.